احمدک
لغت‌نامه دهخدا
احمدک . [ اَ م َ دَ ] (ضمیر مبهم مرکب ) شخصی مثلی است که در بعض امثال فارسی از جمله دو مثل ذیل آمده است :
احمدک اُستا نرفت روزی که رفت آدینه بود .
احمدک را که رخ نمونه بود
آبله بردمد چگونه بود.
احمدک اُستا نرفت روزی که رفت آدینه بود .
احمدک را که رخ نمونه بود
آبله بردمد چگونه بود.
نظامی .
