احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن عبدالملک مکنی به ابوعمرو [یا ابوعمر ] اشبیلی فقیه مالکی صاحب کتاب استیعاب در مذهب مالک . وفات او به سال 401 هَ . ق . بوده است . گویند دوبار بقضای قرطبه دعوت شد و او امتناع کرد.
