احمد

احمد.[ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یحیی بن ابی بکر التلمسانی حنبلی ، المشهور بابن ابی حجلة و ملقب بشهاب الدین و مکنی به ابوالعباس . شاعر و ادیب . رجوع به ابن ابی حجله احمدشود. و صاحب کشف الظنون در تحت کتاب المنهج الفائق اورا مالکی و در تسلیةالحزین حنفی گفته است . و او راست : سبک الأنهر علی فرائض ملتقی الابحر، و تاریخ تألیف آن 757 هَ .ق . است . غرائب العجائب و عجائب الغرائب . سجعالجلیل فیما جری من النیل . المنهج الفائق و المنهل الرائق فی احکام الوثائق . تسلیةالحزین فی موت البنین .زهرالکمام و سجعالحمام . منطق الطیر. عنوان السعادة و دلیل الموت علی الشهادة. مواصل المقاطیع. جوارالأخیار فی دار القرار. قصیرات الحجال . ادب الغض . النعمةالشاملة فی العشرة الکاملة. و مجتبی الادباء. سکردان السلطان . دیوان الصبابة. و رجوع بروضات الجنات ص 747 س 12 شود.