احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن مبارک نصیبی حوفی [ خزفی ] نحوی . مکنی به ابوالعباس و ملقب به تقی الدین . او راست : شرحی بر مقصوره ٔ ابن درید و شرحی بر ملحة الاعراب ابومحمد حریری . وفات او به سال 664 هَ . ق . بود.
