احمد

احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد برنسی فاسی مالکی ، مکنی به ابوالفضل و معروف بشیخ زروق و ملقب بشهاب الدین . او راست : قواعدالطریقة فی الجمع بین الشریعة والحقیقة و شرح الحکم العطائیه لابن عطأاﷲ. وفات وی به سال 899 هَ .ق . بود. و در تاج العروس (در ماده ٔ ب ر ن س ) آمده است : بُرنس کقنفذ؛ قبیلة من البربر، سمیت بهم مساکنهم و منهم الولی الشهیر ابوالعباس احمدبن عیسی [ بجای محمد ] الملقب بزروق استدرکه شیخنا.