احمد

احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد طحاوی ،فقیه حنفی ، مکنی به ابوجعفر. او راست : قسم الفی ٔ و الغنائم . محاضرات . کتاب الوصایا. عقودالمرجان . قلائد عقود الدرر والمرجان فی مناقب ابی حنیفة النعمان . الروضة العالیة المنیفة فی مناقب الامام ابی حنیفة. نوادر،در ده جزء. نوادر فی القرآن ، نزدیک هزار ورق . الحکایات ، در بیست واند جزء. مختصر الطحاوی فی فروع الحنفیة، و آن دو باشد یکی کبیر و دیگری صغیر. وفات وی 371 هَ .ق . بود. و رجوع به طحاوی و ابوجعفر طحاوی شود.