احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن حماده ٔ کاتب . مکنی به ابوالحسن . او یکی از افاضل کتاب و صاحب تصانیف است و درک صحبت ادبا کرده است . او راست : کتاب امتحان الکتاب و دیوان ذوی الالباب . کتاب شحذالفطنة. کتاب الرسائل .
