احویلاللغتنامه دهخدااحویلال . [ اِ وی ] (ع مص ) احویلال ارض ؛ سبز شدن زمین و برابر شدن نبات آن . || احویلال عین ؛ چپ شدن چشم . کاج ، لوچ ، حولاء شدن چشم .
