اختاجی

اختاجی .[ اَ ] (ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) اَختاچی . آخته چی . اَخته چی . میرآخور. طویله دار. مهتر. ستوربان : و دختر دیگر داشت بیان آغانام ، او را به امیر سوتای [ موسوتای ] اختاجی دادند. (جامعالتواریخ رشیدی ).
پیل سطوت خسروی کاختاچیان قدرتش
زین چو شاه اختران بر پشت شیر نر نهند.

ابن یمین .

اختاچیان را فرمود که اسبان خاصه را بنظر آورند. (دستورالوزراء ص 198).