اختر دنباله دار
لغت‌نامه دهخدا
اختر دنباله دار. [ اَ ت َ رِ دُم ْ ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ستاره ٔ دنباله دار. نوعی از ستارگان که دُم گونه ای دارند و عرب آنرا ذوذنب خواند :
بخال و گوشه ٔ ابروی او مبین گستاخ
که همچو اختر دنباله دار خونریز است .
فتنه در دنباله دارد اختر دنباله دار
چون برآرد خط ز خال روی یار اندیشه کن .
بخال و گوشه ٔ ابروی او مبین گستاخ
که همچو اختر دنباله دار خونریز است .
صائب .
فتنه در دنباله دارد اختر دنباله دار
چون برآرد خط ز خال روی یار اندیشه کن .
صائب .
