اختن
لغتنامه دهخدا
اختن . [ اَ ت َ ] (مص ) آختن . رجوع به آختن شود.
- براَختن ؛ برکشیدن تیغ :
ابلهی باشد براختن تیغ چوبین بر کسی
کو بکمتر کس ببخشد در زمان صد ذوالفقار.
- براَختن ؛ برکشیدن تیغ :
ابلهی باشد براختن تیغ چوبین بر کسی
کو بکمتر کس ببخشد در زمان صد ذوالفقار.
سنائی .