اخت فضیل بن عبدالوهاب

اخت فضیل بن عبدالوهاب . [ اُ ت ُ ف ُ ض َ ل ِ ن ِ ع َ دِل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) خواهر فضیل . شیخ جمال الدین ابوالفرج عبدالرحمان بن علی جوزی او را در زمره ٔ برگزیدگان عابدات کوفه آرد و گوید: محمدبن حسین از فضیل بن عبدالوهاب روایت کند که او گفت : روزی از خواهر خود شنیدم که میگفت : الاَّخرة اقرب من الدنیاو ذلک ان الرجل یهم بطلب الدنیا فلعله ان یُنْشی َٔ لذلک سفراً یکون فیه تعب بدنه و انفاق ماله ثم لعله ان لاینال بغیته و الرجل یطلب الاَّخرة فمنتهی طلبته فی حسن نیته حیث ما کان من غیر أن یُنْشی َٔ سفراً او ینفق مالاً او یتعب بدنا ما هو الا ان یجمع علی طاعة اﷲ فاذا هو قد ادرک ما عنداﷲ. و نیز گوید از خواهر خود شنیدم که میگفت : ما بیننا و بین ان نری السرور او ننادی بالویل والثبور الا خروج هذه الارواح من الابدان فانظروا ای عبید تکونون حینئذ. گوید: سپس فریادی زد و از خود بیخود شد. و هم فضیل گوید: هیچ مرد و زنی اندوهگین تر از او ندیدم . (صفةالصفوة ج 3 ص 117، 118).