اخذ

اخذ. [ اَ ] (ع مص ) اتخاذ. قبض . گرفتن . (غیاث ). ستدن . فراگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). فاگرفتن . (زوزنی ). بازگرفتن . || واجب کردن . || در بدی انداختن و کشتن و بستن و گرفتار کردن کسی را. || اسیر کردن . || بکیفر و پاداش خود رسیدن . || بازداشتن . منع. || دزدیدن و شرح آن در فصل قاف از باب سین بیاید. (کشاف اصطلاحات الفنون ). || شروع کردن . آغاز کردن . || رفتن . (آنندراج ). || اخذ شارب ؛ کم کردن موی بروت یا زدن موی بروت . || (اِ) پاداش . کیفر. || نجوم الأخذ؛ منزلهای ماه . نجوم اَنواء یا شهاب که مسترقین سمع را بدان رجم کنند.