اخصاء

اخصاء. [ اِ ] (ع مص ) آموختن یک علم را. (منتهی الارب ). || خصی کردن . (غیاث از لطائف ). بیرون کشیدن خصیه و تخم آدمی :
این جزا تسکین جنگ و فتنه است
آن چو اخصاء است و این چون ختنه است .

مولوی .