اخنث
لغت‌نامه دهخدا
اخنث . [ اَ ن َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خَنَث . مخنث تر.
- امثال :
اَخنث من دَلال ؛ و دلال مخنثی معروف است از مردم مدینه معاصر آل مروان .
اخنث من طُوَیس .
اخنث من مُصَفِّرِ اِستِه .
اَخنث ُ من هیت .
رجوع به مجمعالامثال میدانی شود.
- امثال :
اَخنث من دَلال ؛ و دلال مخنثی معروف است از مردم مدینه معاصر آل مروان .
اخنث من طُوَیس .
اخنث من مُصَفِّرِ اِستِه .
اَخنث ُ من هیت .
رجوع به مجمعالامثال میدانی شود.
