اخکوزهلغتنامه دهخدااخکوزه . [ اَ زَ / زِ ] (اِ) اَخکوژه . اخکوبه . اخکوچه . تکمه ٔ کلاه و جامه . || چوبی که نساجان کرباسی را که بافند بدان پیچند و آنرا بعربی منوال گویند. (شعوری ). || خرمای خام . (شعوری ).
