اداک

اداک . [ اَ ] (اِ) جزیره و خشکی میان دریا را گویند. (برهان قاطع). خشکی بود که در میان دریا باشد و آنرا آبخور و آبخوست و جزیره و آداک نیز نامند. (جهانگیری ) (شعوری ). این لغت را صاحب صراح در ترجمه ٔ جزیره آورده و اَطَه ٔ ترکان همین کلمه ٔ فارسی است و ترکان نیز طای اَطه را دال تلفظ کنند. آداک . بضیع. (منتهی الارب ).