ادب سنج
لغتنامه دهخدا
ادب سنج . [ اَ دَ س َ ] (نف مرکب ) ادب آموز :
ولیک ای ادب سنج بازار و کوی
بجای اناالحق اناالعبد گوی .
|| شاگرد. (آنندراج ).
ولیک ای ادب سنج بازار و کوی
بجای اناالحق اناالعبد گوی .
ملاطغری (در تعریف اهل میخانه ).
|| شاگرد. (آنندراج ).