ادجان

ادجان . [ اِ ] (ع مص ) در باران بسیار درآمدن . || ادجان مطر؛ پیوسته باریدن آن . پیوسته باران باریدن . (تاج المصادر بیهقی ). || ادجان سماء؛ پیوسته باریدن و ابرناک گردیدن هوا. || ادجان یوم ؛ ابرناک گردیدن روز. || ادجان بمکان ؛ مقیم گردیدن در جائی . ایستادن . مقام کردن بجای . (تاج المصادر بیهقی ). || ادجان حمی ؛ پیوسته ماندن تب . لازم شدن تب .