ادعیه
لغت‌نامه دهخدا
ادعیه .[ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ دُعاء. یای تحتانی کلمه را مشدّد خواندن خطاست . (غیاث ) (آنندراج ): ادعیه ٔ خیریه .
- ادعیه ٔ مأثوره ؛ دعاهائی که هر خلف از سلف خود روایت کند. (تعریفات جرجانی ). دعاهائی که از رسول صلی اﷲعلیه و آله و سلم منقولست . (غیاث ).
- علم الادعیة والاوراد ؛ و هو علم یبحث عن الأدعیة المأثورة والأوراد المشهورة بتصحیحهما و ضبطهما و تصحیح روایتهما و بیان خواصهما و عدد تکرارهما و اوقات قرائتهما و شرائطهما و مبادیه مُبینة فی العلوم الشرعیة والغرض منه معرفة تلک الأدعیة و الأوراد علی الوجه المذکور لینال باستعمالهما الفوائد الدینیة والدنیویة. کذا فی مفتاح السعادة. و جعله من فروع علم الحدیث بعلة استمداده من کتب الأحادیث . والکتب المؤلفة فیه کثیرة جِدا. (کشف الظنون ).
- ادعیه ٔ مأثوره ؛ دعاهائی که هر خلف از سلف خود روایت کند. (تعریفات جرجانی ). دعاهائی که از رسول صلی اﷲعلیه و آله و سلم منقولست . (غیاث ).
- علم الادعیة والاوراد ؛ و هو علم یبحث عن الأدعیة المأثورة والأوراد المشهورة بتصحیحهما و ضبطهما و تصحیح روایتهما و بیان خواصهما و عدد تکرارهما و اوقات قرائتهما و شرائطهما و مبادیه مُبینة فی العلوم الشرعیة والغرض منه معرفة تلک الأدعیة و الأوراد علی الوجه المذکور لینال باستعمالهما الفوائد الدینیة والدنیویة. کذا فی مفتاح السعادة. و جعله من فروع علم الحدیث بعلة استمداده من کتب الأحادیث . والکتب المؤلفة فیه کثیرة جِدا. (کشف الظنون ).
