ادغرلغتنامه دهخداادغر. [ اَ غ َ ] (اِ) بادگیر. (برهان ). بادغر. (جهانگیری ). آنجا که بسیار باد باشد. (مؤید الفضلاء). بادگیر بزرگی است در خانه ها برای دخول هوا. (شعوری ).
