ادمه

ادمه . [ اَ م َ ] (اِخ ) شهریست از شهرهای سهل که خدای تعالی آنرا باژگونه گردانید و آنرا ملکی خاص بود که او را ملک ادمه گفتندی و در مروج الذهب «ادما» و در ابن الوردی «أذمی » آمده است . (ضمیمه ٔمعجم البلدان ). یکی از شهرهای پنجگانه ٔ «سدیم » بود که بعلت عصیان ساکنینش از جانب خداوند با آتش و گوگرد سوخته شد. (سفر تثنیه 29:23) (قاموس کتاب مقدس ).