ادک
لغتنامه دهخدا
ادک . [ اَ دَ ] (اِ) قسمی جامه :
چو سنجاب و قاقم ، سمور و فنک
دله صدره روباه و ابلق ادک .
و بعضی را خلعت پوستین ... و الطائی و ادک و غیرها در بر کردند. (دیوان البسه ٔ نظام قاری ص 156).
چو سنجاب و قاقم ، سمور و فنک
دله صدره روباه و ابلق ادک .
نظام قاری (دیوان البسه ص 186).
و بعضی را خلعت پوستین ... و الطائی و ادک و غیرها در بر کردند. (دیوان البسه ٔ نظام قاری ص 156).