اذرعات

اذرعات . [ اَ رِ / رَ ] (اِخ ) شهریست بشام . (منتهی الارب ). نزدیک بلقاء مجاور زمین بلقاء و عَمّان و شراب آن معروف است و نسبت بدان اذرعی ّ است : خمرٌ اذرعیة. و ایرانیان بدانجا رومیان را شکست داده اند و گویند که مراد از ادنی الأرض در آیه ٔ کریمه ٔ «الم غلبت الروم فی ادنی الارض » همین اذرعات است و بزمان طغتکین ملک شام در سال 512 هَ . ق . این شهر بدست مسیحیان افتاد و آنجا را نهب و غارت و ویران کردند. از مشاهیرصلحاء و محدثین عده ای منسوب بدین شهر باشند. و از جمله اسحاق بن ابراهیم اذرعی است . (قاموس الاعلام ترکی ).و رجوع به امتاع الاسماع مقریزی جزء اول ص 105 شود.