اذرعی

اذرعی . [ اِ رِ ] (اِخ ) یکی از دو عاصمه ٔ باشان و آن شهری حصین و دارای سورهای شامخ بود و تا مائه ٔ هفتم میلادی طرف توجه بوده است . این شهر مدتی دراز در دست اسرائیلیان نماند و ظاهراً ایشان بمناسبت کثرت دزدان آن نواحی ، آنجا را ترک گفتند و از آثاری که تاکنون باقی است اهمیت آن بهنگام استیلاء رومیان آشکار میگرددو در سنه ٔ 1271 هَ . ق . اهل آن در حدود 50 خانوار بود و اکثر مسلمانان بودند. (ضمیمه ٔ معجم البلدان ).