اذرمی

اذرمی . [ اَ رَ می ی ] (ص نسبی ) سمعانی آرد: الاَّذرمی بمدالالف و فتح الدال المعجمة و سکون الراءو فی آخرها المیم هذه النسبة الی اذرم و ظنی انها من قری اذنة بلدة من الثغر، منها ابوعبدالرحمن عبداﷲبن محمدبن اسحق الاذرمی . (انساب ص 14). و بقول یاقوت وی در این قول سه خطا کرده است . رجوع به اذرمه شود.