اذلغیلغتنامه دهخدااذلغی . [ اَ ل َ غی ی ] (ع اِ) کانه نسبة الی بنی اذلغ و هم قوم من بنی عامر یوصفون بالنکاح . (منتهی الارب ). نره . اذلغ. مذلغ. || (ص ) بسیارنکاح . || شدید. (منتهی الارب ). || سطبرلب . اَذلَغ.
