اذهاللغتنامه دهخدااذهال . [ اِ ] (ع مص ) غافل کردن . (مؤید الفضلاء). غافل گردانیدن . فراموشانیدن : اذهله الأمر اذهالاً و اذهله عنه . || غافل شدن . (آنندراج ). فراموش کردن .
