اذکی

اذکی . [ اَ کا ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از ذکو. زیرک تر. (وطواط) (غیاث اللغات ). تیزخاطرتر: هو ارشح فؤاداً؛ ای اذکی . (منتهی الارب ). || طیب اذکی ؛ بوی خوش تیز و قوی بوی . (منتهی الارب ): و کلما کان لونه اشبع و طعمه اظهر و رائحته اذکی فهو اقوی فی بابه . (کتاب دوم قانون ص 152 س 18).
- امثال :
اذکی من المسک الأصهب بالعنبر الأشهب .
اذکی من الورد .
|| پاک تر. پاکیزه تر.