ارتام
لغت‌نامه دهخدا
ارتام . [ اِ ] (ع مص ) رتیمه یعنی رشته ای بر انگشت بستن ، یاد آوردن و فراموش نکردن چیزی را. چیزی بر انگشت وی بستن تا آنچه ویرا گفته باشی یاد دارد. (تاج المصادر بیهقی ). چیزی را بر انگشت کسی بستن تا آنچه به او گفته شده باشد بیاد آورد. || ارتام فصیل ؛ پیه آوردن شتربچه در کوهان . (منتهی الارب ).
