ارتثادلغتنامه دهخداارتثاد. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) ارتثاد متاع ؛ بر هم نهادن رخت و کالا. کالا و رخت بر سر هم چیدن . کالا بر هم نهادن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ).
