ارتجاح

ارتجاح . [ اِ ت ِ] (ع مص ) لرزیدن . جنبیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || ارتجاح بعیر؛ جنبیدن شتر در پویه دویدن . || ارتجاح روادف زنی را؛ جنبیدن سرینهای او. || گردانیدن . (منتهی الارب ). || مائل گردیدن . || اضطراب . (منتهی الارب ).