ارتیاب

ارتیاب . [ اِ] (ع مص ) شک کردن . (منتهی الارب ). بشک شدن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). در شک افتادن . (غیاث اللغات ). بشک افتادن . گمان داشتن . (زمخشری ). شک . شبهه . ریب . ریبة. || تهمت کردن کسی را. (منتهی الارب ). || طریقه ٔ ارتیاب . رجوع به ارتیابیه شود.