ارثاءلغتنامه دهخداارثاء. [ اَ ث َءْ ](ع ص ) کبش ارثاء؛ گوسپند سیاه سپید بهم آمیخته . (منتهی الارب ). قچقار سیاهی سپیدی آمیخته . مؤنث : رَثْآء.