ارجاد

ارجاد. [ اِ ] (ع مص ) لرزانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). یقال : اُرجِدَ (مجهولاً)؛ لرزانیده شد. (منتهی الارب ). || ترس دادن .