ارجوزه
لغتنامه دهخدا
ارجوزه . [ اُ زَ ] (ع اِ) قصیده گونه ای از بحر رَجز. قصیده ای بوزن رَجز. || بیت کوتاه . (ربنجنی ) (مهذب الاسماء). شعر کوتاه . ج ، اَراجیز. (مهذب الاسماء).
- ارجوزه خواندن ؛ شعر خواندن در معرکه و جنگ . خودستائی کردن .
- ارجوزه خواندن ؛ شعر خواندن در معرکه و جنگ . خودستائی کردن .