ارحائی

ارحائی . [ اَ ] (ص نسبی ) منسوب به ارحاء قریه ای قرب واسط و بدان منسوبست ابوالسعادات علی بن ابی الکرم بن علی الارحائی الضریر. وی صحیح بخاری را در بغداد از ابی الوقت عبدالاوّل سماع و روایت کرد و در سلخ جمادی الاَّخره ٔ سال 609هَ . ق . درگذشت . و سماع او صحیح است . (معجم البلدان ذیل ارحاء).