ارحیقنهلغتنامه دهخداارحیقنه . [ اَ ق ِ ن َ ] (معرب ، اِ) بلغت رومی به معنی اسپرک است و آن گیاهی باشد که بدان چیزها رنگ کنند. (برهان قاطع) (مؤید الفضلاء). ظاهراً این صورت تصحیف ارجیقنه است . رجوع به ارجیقنه شود.
