اردشیر
لغتنامه دهخدا
اردشیر. [ اَ دَ / دِ ] (ص ) کسی را گویند که در قوت و شجاعت بی تهور و جبن باشد. (جهانگیری ) (برهان قاطع) (آنندراج ):
چو دیدش بدانگونه وی را دلیر
همیخواند ازین پس ورا اردشیر.
چو دیدش بدانگونه وی را دلیر
همیخواند ازین پس ورا اردشیر.
فردوسی .