ارده ٔ کنجد
لغتنامه دهخدا
ارده ٔ کنجد. [ اَ دَ / دِ ی ِ ک ُ ج ِ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) مالیده ای است از کنجد که با رطب و دوشاب خورند. (شمس اللغات ). لکد. (دهار). حلواارده :
فصل تاسع قدمی نه بدکان بقال
کام خود از رطب و ارده ٔ کنجد بردار.
فصل تاسع قدمی نه بدکان بقال
کام خود از رطب و ارده ٔ کنجد بردار.
بسحاق اطعمه .