ارطاة

ارطاة. [ اَ ] (اِخ ) نام آبی از بنی ضباب که در دارةالخنزرین بیرون آید. ابوزید گوید که ازحمی ضریه خارج شود و بمسافت سه شب در جهت وزش باد جنوب از خارج حمی راه پیماید سپس وارد آبهای ضباب گردد و از جمله ٔ آن آبها، ارطاة است . (معجم البلدان ).