ارمنیه
لغتنامه دهخدا
ارمنیه . [ اَ م َ نی ی َ ] (اِخ ) (شاهان ...) سُکمان که او را، بمناسبت نام مخدومش قطب الدین اسماعیل حکمران سلجوقی مرند آذربایجان ، قطبی میخواندند. در سال 493 هَ . ق ./ 1100 م . شهر اخلاط را در ارمنیه از بنی مروان گرفت و فرزندان و ممالیک ایشان مدت یکقرن (493 - 604 هَ . ق .) در این ناحیه حکومت میکردند تا ایوبیان در سال 604 هَ . ق ./ 1207 م . ایشان را از میان برداشتند. نام این پادشاهان و مدت سلطنت آنان از اینقرار است :
سال هجری
493
506
521
522
579
589
594
603 - 604
سال هجری
اسامی
493
سکمان القطبی
506
ظهیرالدین ابراهیم شاه ارمن
521
احمد
522
ناصرالدین سقمان ثانی
579
سیف الدین بگتمر
589
بدرالدین آق سنقر
594
محمد، المنصور
603 - 604
عزالدین بلبان
(طبقات سلاطین اسلام لین پول ص 152).