ارندج

ارندج . [ اَ / اِ رَ دَ ] (معرب ، اِ) معرب رنده . یَرندج . چرم سیاه . (منتهی الارب ). پوست سیاه . (مهذب الاسماء): و مما اخذوه [ای العرب ] من الفارسیة الارندج ، الجلود التی تدبغ بالعفص . (ابن درید در جمهره ازسیوطی در المزهر). الارندج و الیرندج ؛ اصله بالفارسیة رَنْدَه و هو جلد اسود، و انشد الاعشی :
علیه دَیابُوذٌ تَسَرْبَل َ تحته
ارندَج اسکاف یُخالط عِظلِما.
و انشد العجّاج :
کأنّه مُسَرْوَل ٌ ارندَجا.

(المعرب جوالیقی ).