ارهنگ
لغتنامه دهخدا
ارهنگ . [ اَ هََ ] (اِخ ) قصبه ای از بدخشان . (جهانگیری ). و در آن قصبه زیارتگاهی است و باعتقاد مردم آنجا سر امام حسین علیه السلام درآنجا مدفون است و آنرا ارهنگ حسین هم میگویند. (برهان ) (شعوری ) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). و رجوع بحبیب السیر جزو 3 از ج 3 ص 195 و 214 و 224 شود. || ارژنگ . (شعوری ). نگارخانه ٔ مانی . (آنندراج ).