اره زبانلغتنامه دهخدااره زبان . [ اَرْ رَ / رِ زَ ] (ص مرکب ) تیززبان . (مؤید الفضلاء). زبان دراز. (آنندراج ). مردم تند و تیز گوینده . || چغلخور. ساعی . بهتان گوی . (آنندراج ).
