اروپه
لغتنامه دهخدا
اروپه . [ اِ رُ پ ِ ] (اِخ ) در اساطیر یونان قدیم زن آتره از حکمرانان موره بوده و با برادر شوهر خود (تیست ) رابطه ٔ نامشروع داشت و شوهر از این امر آگاه شد و برادر را بمهمانی خواند و سر فرزند نامشروع ایشان را بریده و از آن غذائی ترتیب کرده بدو خورانید.
