اریارات

اریارات . [ اَ ] (اِخ ) آریارات . ازپادشاهان کاپادوکیه (آسیای صغیر) ملقب به فیلوپاتر.وی چون بر تخت اجداد خویش نشست برای پدر مراسم دفن باشکوهی ترتیب کرد و بدوستان و بسران سپاه و همه ٔ تبعه ٔ خود عطوفت بسیار کرد و مورد محبت گروهی گردید و میتروبازان را بر تخت اجدادی نشانید. آرتاکسیاس پادشاه ارمنستان ، بی آنکه خست و حرص خود را پنهان دارد، رسولانی نزد اریارات فرستادو خواهش کرد که با او همداستان شده یکی از دو جوانی را، که در اختیارش بودند، بکشد و سوفن را تصرف کند، ولی اریارات از این پیشنهاد، که دلالت بر بی حمیتی میکرد، تنفر بسیار اظهار و رسولان را توبیخ و ملامت کرد و نامه ای به آرتاکسیاس نوشت و به او توصیه کرد ازین سؤقصد بپرهیزد. این اقدام اریارات موجب ستایش بزرگی برای او شد و میتروبازان بواسطه ٔ درستی و تقوای اریارات بر تخت اجداد خویش نشست . (دیودور کتاب 31). از فحوای کلام دیودور معلوم است که میتروبازان پادشاه سوفن بوده و به حمایت اریارات بتخت موروثی رسیده . (سوفن نام ارمنستان کوچک بود)دیودور، سپس در قطعه ای از کتاب سی و یکم خود راجع به این پادشاه کاپادوکیه چنین نوشته : در المپیاد یکصد و پنجاه و پنجم ، اریارات تاجی از ده هزار سکه ٔ طلا بوسیله ٔ سفرائی بروم فرستاد، تا محبت خود را برومیان بنماید و اظهار بدارد، که از جهت دوستی با رومیان از وصلتی با خانواده ٔ دِمتریوس (پادشاه مقدونی ) امتناع ورزیده است . چون فرستاده ٔ روم گراک خوس اظهارات سفراء را تصدیق کرد، سنای روم اریارات را بسیار ستود و تاج را پذیرفته هدایائی گرانبهاتر برای اریارات فرستاد. در همین وقت سفرای دِمتریوس را بسنا وارد کردند، آنان نیز تاجی از ده هزار سکه ٔ طلا با قاتلین اکتاو در زنجیر آورده بودند. سنا مدتی شور کرد که چه کند، بالاخره تاج را پذیرفت ، ولی قاتلین را، که ایزوکرات و لپ تین نام داشتند، رد کرد. از مندرجات کتاب 31 دیودور برمی آید که سپس هولوفرن برادر اریارات ، وی را از کاپادوکیه براند ولی خود نتوانست مملکت را اداره و محبت مردم را جلب کند. (ایران باستان صص 2126 - 2128). || اریارات دوم پادشاه کاپادوکیه (301 - 280 ق . م .). (ایران باستان ص 2165). || اریارات سوم ملقب بمقدس (221 - 163 ق . م .). وی بمعیت آن تیوخوس سلوکی با روم جنگید و بعد از شکست آن تیوخوس مجبور گردید سهمی از غرامات جنگ را بعهده بگیرد پس از آن او متحد باوفای پرگام روم شد. در 182 ق . م . منازعه ٔ او با فرناک پادشاه پُنت باعث جنگی در آسیای صغیر گردید که بتمام دول آن ناحیت سرایت کرد. در نتیجه اریارات قسمت هائی از ارمنستان را که در تصرف داشت ، بارمنستان بزرگ و سوفن واگذار کرد. (ایران باستان ص 2128 از دیودور). || اریارات چهارم پادشاه کاپادوکیه (156 - 131 ق . م .). پس از این پادشاه کاپادوکیه دچار اغتشاشات داخلی گردیده تحت نفود دولت پُنت درآمد و پس از شکست مهرداد ششم پادشاه پنت بدست دولت روم ، تابع روم گردید. (ایران باستان ص 2128).