ازدرانلغتنامه دهخداازدران . [ اَدَ ] (ع اِ) (بصیغه ٔ تثنیه ) هر دو شانه . (منتهی الارب ): جاء یضرب بازدریه ؛ آمد فارغ و تهی دست از هر چیزی . || نام دو رگست میان دنبال چشم و گوش .
