ازدهاف

ازدهاف . [ اِ دِ ] (ع مص ) برگشتن . میل کردن . روی برگردانیدن . || دروغ گفتن . || بسیار گفتن . || بلند کردن آواز. || شتافتن . شتاب نمودن . || بتکلف افزودن در سخن . || بدرشتی و عنف در شدن . سختی و درشتی نمودن در سخن . || نزدیک مرگ رسیدن . || برداشتن . || سبک بردن . (منتهی الارب ). ببردن . (تاج المصادر بیهقی ). || شتابانیدن . شتاباندن . || افکندن ستور کسی را. (منتهی الارب ). || هلاک کردن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). || بسخن باطل کردن سخن کسی را. || دشمنی ورزیدن . (منتهی الارب ).