اس

اس . [ اَس س ] (ع مص ) زجر کردن گوسپندان بگفتن اَس اَس . گوسپند راندن بگفتن اَس اَس . زجر. (تاج المصادر بیهقی ): اس الشاة؛ زجر کرد گوسفند را بلفظ اَس اَس . (منتهی الارب ). || بنیاد نهادن . پی افکندن خانه را: اس الدار؛ بنیاد نهاد خانه را. || بخشم آوردن : اس فلاناً. || پلیدی افکندن مگس عسل : است النحل ؛ پلیدی انداخت زنبور شهد. || تباه کردن . || (اِ) بنیاد. شالده . پی . بن دیوار. اصل . (منتهی الارب ).